lwow

bardzo rano wyruszamy autokarem w kierunku granicy i lwowa. po drodze zabieramy jeszcze paru uczestnikow wycieczki w roznych miejscach. wreszcie granica. jednym slowem mozna to okreslic jako makabra. oczekiwanie na wjazd jest dlugie, w miedzy czasie nie dzieje sie nic specjalnego. panowie w mundurach chodza sobie z jednego miejsca w drugie, znikaja na dluzszy czas, przepuszcza jeden samochod i znowu taka sama procedura. poniewaz my jestesmy grupa zorganizowana, popatrzono na nas lagodniejszym okiem i po paru godzinach oczekiwania wjezdzamy na ukraine. duza roznica. tereny zaniedbane, opuszczone. droga raczej fatalna. ladne domki, ale bardzo zaniedbane. wyglada na to, ze ludzie mieszkajacy tutaj nie dbaja o swoje, byc moze to nie sa ich domy. nie mam pojecia.
wreszcie dojezdzamy do lwowa. na rondzie osobliwy widok. po skosie idzie sobie pani i prowadzi stado krow. srodkiem ronda. no coz, one tez potrzebuja dostac sie gdzies tam. wymordowane dluga jazda, dlugim czekaniem na granicy, upalem docieramy do lwowa. tutaj dociera do nas pani przewodniczka. mlodziutka ukrainka mowiaca bardzo kiepsko po polsku. przegonila nas po cmentarzu lyczakowskim i orlat lwowskich. na ten temat miala bardzo malo wiadomosci. lepiej bylo w wielkim teatrze i na starym miescie. tutaj opowiadala ciekawie i duzo na temat historii roznych kamienic i samego miasta.
po tym morderczym maratonie wreszcie obiad i troche wolnego czasu.
lwow - piekne miasto, mila atmosfera, ale okrutnie zaniedbane. wspaniale kamieniczki wolaja o pomste. nie wiem co jest tego powodem, ale wkadze miasta chyba nie interesuja sie swoim miastem. az przykro, ze takie pieknosci niszczeja.
po tylu wrazeniach pozna noca docieramy do naszego domku w bystrem i padamy do lozek z masa przezyc.

Zdjęcia (12)

Komentarze (0)